Sint Joris

weinig gedoe

Vanuit de afdeling fourage is gereflecteerd op de afgelopen dagen. Opvallendheden:

-Het humeur overall is uitstekend, een enkele huilbui, een korte ruzie of een misverstand in communicatie (soms is daar samenhang in..) daargelaten

-Programma's zitten strak in elkaar en worden naadloos gevolgd en er wordt onmiddellijk geswitcht wanneer de omstandigheden (bijvoorbeeld een nacht en bijna dag regen) daarom vragen (de vraag is of omstandigheden een vraag kunnen stellen, maar dat laat ik maar in het midden, de vraag is of je dat wel in het midden kan laten en zo kunnen we wel even doorgaan)

-Een geweldig mooi toneelstuk dat als een rode draad door de week heen meandert (hulde aan Martijn voor zijn regisseurskwaliteiten (ook het script geschreven)!)

-Dus de hele ploeg strak langs het lijntje, behalve de afdeling fourage. Die wordt op al zijn (allemaal mannen gelukkig) kwaliteiten beproefd. Fouragelijsten die te pas en te onpas ingeleverd worden, enorme fluctuaties in de bestelde hoeveelheden met dientengevolge een aanslag op de logistieke verwerking, afvalzakken met je wilt niet weten wat voor inhoud allemaal, enorme hoeveelheden leeggedronken frisdrankflesjes, maar bovenal de voortdurende ruilhandel tussen speltakken met name voor wat betreft het vlees omdat die dit niet lust of die en die bepaalt dat er toch wat anders gegeten moet worden. Dit vraagt zelfs tot op het laatste moment voordat de boodschappen gedaan worden nog om fors switchen door de fourageclub. Maar geen enkele zucht, of onvertogen woord, voortdurend wordt klantvriendelijk geschakeld, ook als bijvoorbeeld plots naar het zwembad gereden moet worden of omwille van een hoosbui gegreppeld moet worden. De fourage staat altijd klaar, met name Otto die zeiltjes spant, greppels graaft en wat dies meer zij. Iemand hoeft maar een schop of een zeil aan te raken of Otto springt onvermoeibaar op en luttele momenten later is het klaar. Ronald scant voortdurend met papier en pen in de hand de voorraden, schuift met levensmiddelen en voortdurend in afstemming met zijn omgeving. Ruud staat doorgaans laat op, ja iemand moet goed uitgeslapen zijn om de lijnen waarlangs gedacht moet worden in de gaten te houden en waar nodig bij te sturen en energiek te ondersteunen wanneer Otto en Ronald het moeilijk hebben. Kortom een topploeg met een ideale mix van kwaliteiten.

-Intern heeft de fourage zijn menu strak op orde. Minpunt is dat de club niet bestand lijkt tegen een voordurend intrigerende groepsgenote die er wonderwel steeds in slaagt om het menu op haar wensen aan te passen, anders dan dat de fourageclub gedacht en gepland had. Overigens met best wel een leuke en verrassende dis opgetafeld.

Ruud